پیشگیری از سرطان ریه

به مناسبت روز جهانی سرطان ریه (اول آگوست) نگاهی به پیشگیری از سرطان ریه بیندازیم.

اجتناب از عوامل خطر و افزایش عوامل محافظتی ممکن است به پیشگیری از سرطان ریه کمک کند.

اجتناب از عوامل خطر سرطان ممکن است به پیشگیری از برخی سرطان ها کمک کند.عوامل خطر شامل سیگار کشیدن، اضافه وزن و ورزش نکردن کافی است.افزایش عوامل محافظتی مانند ترک سیگار و ورزش نیز ممکن است به پیشگیری از برخی سرطان ها کمک کند.در مورد اینکه چگونه ممکن است خطر ابتلا به سرطان را کاهش دهید، با پزشک یا سایر متخصصان مراقبت های بهداشتی صحبت کنید.

موارد زیر عوامل خطر سرطان ریه هستند:

1. کشیدن سیگار، سیگار برگ و پیپ

استعمال دخانیات مهمترین عامل خطر سرطان ریه است.سیگار، سیگار، و پیپ همگی خطر ابتلا به سرطان ریه را افزایش می دهند.استعمال دخانیات باعث ایجاد حدود 9 مورد از هر 10 مورد سرطان ریه در مردان و حدود 8 مورد از هر 10 مورد سرطان ریه در زنان می شود.

مطالعات نشان داده است که کشیدن سیگارهای کم قطران یا کم نیکوتین خطر ابتلا به سرطان ریه را کاهش نمی دهد.

مطالعات همچنین نشان می دهد که خطر ابتلا به سرطان ریه ناشی از کشیدن سیگار با تعداد سیگارهای مصرف شده در روز و تعداد سال های مصرف افزایش می یابد.خطر ابتلا به سرطان ریه در افرادی که سیگار می کشند در مقایسه با افرادی که سیگار نمی کشند 20 برابر است.

2. دود دست دوم

قرار گرفتن در معرض دود تنباکو نیز یک عامل خطر برای سرطان ریه است.دود دست دوم دودی است که از سوختن سیگار یا سایر محصولات تنباکو ناشی می شود یا توسط افراد سیگاری بازدم می شود.افرادی که دود دست دوم سیگار را استنشاق می کنند، در معرض همان عوامل سرطان زا قرار می گیرند که سیگاری ها، هرچند در مقادیر کمتر.استنشاق دود دست دوم سیگار کشیدن غیر ارادی یا غیر ارادی نامیده می شود.

3. سابقه خانوادگی

داشتن سابقه خانوادگی سرطان ریه یک عامل خطر برای سرطان ریه است.احتمال ابتلا به سرطان ریه در افرادی که یکی از اقوامشان مبتلا به سرطان ریه بوده است، دو برابر بیشتر از افرادی است که خویشاوندی ندارند که سرطان ریه داشته است.از آنجایی که سیگار کشیدن در خانواده ها رایج است و اعضای خانواده در معرض دود سیگار هستند، دشوار است که بدانیم آیا افزایش خطر ابتلا به سرطان ریه ناشی از سابقه خانوادگی سرطان ریه است یا قرار گرفتن در معرض دود سیگار.

4. عفونت HIV

آلوده شدن به ویروس نقص ایمنی انسانی (HIV)، عامل سندرم نقص ایمنی اکتسابی (ایدز)، با خطر بالاتر سرطان ریه مرتبط است.خطر ابتلا به سرطان ریه در افراد آلوده به اچ‌آی‌وی دو برابر بیشتر از افرادی است که آلوده نیستند.از آنجایی که میزان سیگار کشیدن در افراد آلوده به HIV بیشتر از افراد غیر آلوده است، مشخص نیست که آیا افزایش خطر سرطان ریه ناشی از عفونت HIV است یا قرار گرفتن در معرض دود سیگار.

5. عوامل خطرزای محیطی

• قرار گرفتن در معرض پرتو: قرار گرفتن در معرض تشعشع یک عامل خطر برای سرطان ریه است.پرتوهای بمب اتمی، پرتودرمانی، آزمایش های تصویربرداری و رادون منابع قرار گرفتن در معرض پرتو هستند:
• تشعشعات بمب اتمی: قرار گرفتن در معرض تشعشعات پس از انفجار بمب اتمی خطر ابتلا به سرطان ریه را افزایش می دهد.
• پرتودرمانی: پرتودرمانی قفسه سینه ممکن است برای درمان برخی سرطان ها از جمله سرطان سینه و لنفوم هوچکین استفاده شود.در پرتودرمانی از اشعه ایکس، اشعه گاما یا دیگر انواع پرتوها استفاده می شود که ممکن است خطر سرطان ریه را افزایش دهد.هر چه دوز تشعشع دریافتی بیشتر باشد، خطر بیشتر است.خطر ابتلا به سرطان ریه به دنبال پرتودرمانی در بیماران سیگاری بیشتر از افراد غیرسیگاری است.
• تست های تصویربرداری: آزمایش های تصویربرداری مانند سی تی اسکن، بیماران را در معرض اشعه قرار می دهد.سی تی اسکن اسپیرال با دوز پایین، بیماران را در معرض تشعشعات کمتری نسبت به سی تی اسکن با دوز بالاتر قرار می دهد.در غربالگری سرطان ریه، استفاده از سی تی اسکن اسپیرال با دوز کم می تواند اثرات مضر پرتو را کاهش دهد.
• رادون: رادون یک گاز رادیواکتیو است که از تجزیه اورانیوم در سنگ ها و خاک حاصل می شود.از طریق زمین نفوذ می کند و به هوا یا منبع آب نشت می کند.رادون می‌تواند از طریق شکاف‌های کف، دیوار یا پایه وارد خانه‌ها شود و سطوح رادون در طول زمان افزایش می‌یابد.

مطالعات نشان می دهد که سطوح بالای گاز رادون در داخل خانه یا محل کار، تعداد موارد جدید سرطان ریه و تعداد مرگ و میر ناشی از سرطان ریه را افزایش می دهد.خطر ابتلا به سرطان ریه در افراد سیگاری در معرض رادون بیشتر از غیرسیگاری هایی است که در معرض آن هستند.در افرادی که هرگز سیگار نکشیده اند، حدود 26 درصد از مرگ و میرهای ناشی از سرطان ریه با قرار گرفتن در معرض رادون مرتبط است.

6. قرار گرفتن در معرض محل کار

مطالعات نشان می دهد که قرار گرفتن در معرض مواد زیر خطر ابتلا به سرطان ریه را افزایش می دهد:

• آزبست
• آرسنیک
• کروم.
• نیکل.
• بریلیم.
• کادمیوم.
• قیر و دوده.

این مواد در افرادی که در محیط کار در معرض آنها قرار دارند و هرگز سیگار نکشیده اند می توانند باعث سرطان ریه شوند.با افزایش سطح قرار گرفتن در معرض این مواد، خطر ابتلا به سرطان ریه نیز افزایش می یابد.خطر ابتلا به سرطان ریه در افرادی که در معرض خطر قرار دارند و همچنین سیگار می کشند بیشتر است.

• آلودگی هوا: مطالعات نشان می دهد که زندگی در مناطقی با سطوح بالاتر آلودگی هوا خطر ابتلا به سرطان ریه را افزایش می دهد.

7. مکمل های بتاکاروتن در افراد سیگاری شدید

مصرف مکمل های بتاکاروتن (قرص) خطر ابتلا به سرطان ریه را افزایش می دهد، به خصوص در افراد سیگاری که یک یا چند بسته در روز سیگار می کشند.این خطر در افراد سیگاری که حداقل یک نوشیدنی الکلی در روز مصرف می کنند بیشتر است.

موارد زیر عوامل محافظتی برای سرطان ریه هستند:

1. سیگار نکشید

بهترین راه برای پیشگیری از سرطان ریه سیگار نکشیدن است.

2. ترک سیگار

سیگاری ها می توانند با ترک سیگار خطر ابتلا به سرطان ریه را کاهش دهند.در افراد سیگاری که تحت درمان سرطان ریه قرار گرفته اند، ترک سیگار خطر ابتلا به سرطان های جدید ریه را کاهش می دهد.مشاوره، استفاده از محصولات جایگزین نیکوتین و درمان ضد افسردگی به افراد سیگاری کمک کرده است تا برای همیشه سیگار را ترک کنند.

در فردی که سیگار را ترک کرده است، شانس پیشگیری از سرطان ریه به چند سال و میزان مصرف سیگار و مدت زمان ترک سیگار بستگی دارد.پس از 10 سال ترک سیگار، خطر ابتلا به سرطان ریه 30 تا 60 درصد کاهش می یابد.

اگرچه با ترک سیگار برای مدت طولانی می توان خطر مرگ ناشی از سرطان ریه را تا حد زیادی کاهش داد، اما این خطر هرگز به اندازه خطر در افراد غیرسیگاری پایین نخواهد بود.به همین دلیل است که برای جوانان مهم است که سیگار نکشند.

3. قرار گرفتن کمتر در معرض عوامل خطر در محل کار

قوانینی که کارگران را از قرار گرفتن در معرض مواد سرطان‌زا مانند آزبست، آرسنیک، نیکل و کروم محافظت می‌کند، ممکن است به کاهش خطر ابتلا به سرطان ریه کمک کند.قوانینی که از استعمال دخانیات در محل کار جلوگیری می کند به کاهش خطر ابتلا به سرطان ریه ناشی از دود دست دوم کمک می کند.

4. قرار گرفتن در معرض کمتر رادون

کاهش سطح رادون ممکن است خطر ابتلا به سرطان ریه را به ویژه در میان سیگاری‌ها کاهش دهد.سطوح بالای رادون در خانه ها ممکن است با انجام اقداماتی برای جلوگیری از نشت رادون، مانند آب بندی زیرزمین ها، کاهش یابد.

مشخص نیست که آیا موارد زیر خطر ابتلا به سرطان ریه را کاهش می دهد یا خیر:

1. رژیم غذایی

برخی از مطالعات نشان می دهد افرادی که مقادیر زیادی میوه یا سبزیجات مصرف می کنند در مقایسه با افرادی که مقادیر کم میوه می خورند کمتر در معرض خطر ابتلا به سرطان ریه قرار دارند.با این حال، از آنجایی که افراد سیگاری تمایل به رژیم غذایی سالم کمتری نسبت به افراد غیرسیگاری دارند، دشوار است بدانیم که آیا کاهش خطر ناشی از داشتن یک رژیم غذایی سالم است یا عدم سیگار کشیدن.

2. فعالیت بدنی

برخی از مطالعات نشان می دهد که افرادی که فعالیت بدنی دارند در مقایسه با افرادی که فعالیت بدنی ندارند کمتر در معرض خطر ابتلا به سرطان ریه هستند.با این حال، از آنجایی که افراد سیگاری تمایل به سطوح متفاوتی از فعالیت بدنی نسبت به افراد غیرسیگاری دارند، تشخیص اینکه آیا فعالیت بدنی بر خطر ابتلا به سرطان ریه تأثیر می گذارد یا خیر، دشوار است.

موارد زیر خطر ابتلا به سرطان ریه را کاهش نمی دهد:

1. مکمل های بتا کاروتن در افراد غیر سیگاری

مطالعات روی افراد غیرسیگاری نشان می دهد که مصرف مکمل های بتاکاروتن خطر ابتلا به سرطان ریه را در آنها کاهش نمی دهد.

2. مکمل های ویتامین E

مطالعات نشان می دهد که مصرف مکمل های ویتامین E بر خطر سرطان ریه تأثیر نمی گذارد.

منبع:http://www.chinancpcn.org.cn/cancerMedicineClassic/guideDetail?sId=CDR62825&type=1